Over Marie en Eugene

In november bracht ik een fijne middag door in Den Bosch. Samen met mijn Merula, Mirjam (die ik hardnekkig maar Mim blijf noemen ;) en Rosalie vloog de middag heel gezellig voorbij. We aten een broodje, dronken een drankje en bezochten de fijnste winkeltjes.

Een winkel was een second hand zaakje waarvan ik de naam niet meer weet, maar wel weet dat deze (voor de liefhebbers) in de Orthenstraat is te vinden. Een soort van kringloopwinkel in het centrum, hoe leuk! Naast boeken, kopjes, vaasjes, bordjes, krukjes, kasten, lp's, Mariabeeldjes en heel veel andere meuk leuks verkopen ze hier zelfs potjes lijm die ik in de jaren '70 op school gebruikte. Zo grappig! En omdat wij vieren een gedeelde zwak hebben voor dit soort verkoopadresjes brachten we flink wat van onze tijd in deze winkel.

Midden in de winkel stond een kaartenrek, met de meest mooie oude en ooit écht verstuurde kaarten. De mooie oude foto's voorop zijn prachtig. Maar vooral de teksten achterop waren naast de gewone felicitaties en vakantiegroeten soms echt hilarisch. Samen met Rosalie ontcijferde ik in de winkel deze kaart van Marie aan Eugene. Marie mist haar beminden Eugene en gelukkig ziet ze hem zaterdag weer. Ja, ik wist wel dat zaterdag niet enkel voor mij de allerfijnste dag van de week is!

En ondanks dat ik de kaart en tekst direct in mijn hart sloot kocht ik 'm niet. Ik zat nog in de 'nasleep' van mijn Buy nothing new maand in oktober en stond compleet in de ik koop niets nieuws want daar word ik echt niet gelukkiger van stand.

Maar aan de liefdesgroet van Marie moest ik afgelopen weken toch af en toe nog wel denken. Niet alleen ben ik benieuwd wie Marie en Eugene waren, maar ook hoe hun leven is verlopen en of hun liefde stand heeft gehouden. Want waarom 'waart' Eugene zich afgelopen zondag ineens heel anders tegenover Marie? 

En daarom vond ik het echt heel bijzonder dat deze kaart, tussen een grote stapel kerstkaarten, op mijn deurmat viel. Een verrassing van Rosalie, mijn hart maakte een sprongetje. Lief!

En mocht je benieuwd zijn naar de hele tekst en geen zin hebben om wat hierboven geschreven is te ontcijferen. Hier is de 'vertaling' te vinden.

Fijne kerstavond! En ik buig me nog even over de vraag hoe de kerstavond van Eugene en Marie eruit gezien zal hebben....

If you're brave enough....

Twee weken geleden had ik het niet gedacht. Want eerlijk is eerlijk, ik was toen wel wat emotioneel over het naderende zelfverkozen afscheid. Kiezen voor het nieuwe onbekende en loslaten van het vertrouwde is, hoe graag je het zelf ook wilt, niet altijd makkelijk. Maar vanmiddag reed ik met een warm hart en een lach op mijn gezicht naar huis. De laatste werkdag van zes bijna altijd fijne jaren, uitgezwaaid door mijn liefste collega's. Een achterbank vol met mooie cadeautjes en lieve kaartjes. En een hoofd en hart vol met fijne herinneringen aan deze tijd. 

Maar natuurlijk waren er ook bij deze baan wel eens mindere tijden, ook dat hoort erbij. Maar de herinneringen daaraan laat ik los zodat ik naast de fijne herinnering aan deze jaren weer ruimte heb om nieuwe mooie momenten in mijn hoofd en hart op te slaan. 

Ik heb een nieuwe fijne baan gevonden. En vandaag weet ik het zeker: het is goed zo.

If you're brave enough to say 'goodbye" 

life will reward you with a new hello 

- Paulo Coelho -